Werteryzm

Werteryzm – to model postawy bohatera literackiego, który pojawił się w literaturze europejskiej za sprawą powieści epistolarnej Johanna Wolfganga von Goethego pt. Cierpienia młodego Wertera (nazwa postawy pochodzi od imienia głównego bohatera) i został utrwalony w literaturze końca XVIII wieku i początkach XIX wieku.

Bohater werteryczny to:

• człowiek o wybujałej wyobraźni oraz nadwrażliwej uczuciowości;
• samotnik, doświadczający silnego zranienia z reguły na tle miłosnym;
• człowiek cierpiący na chorobę wieku - weltschmerz (rozterki filozoficzne, emocjonalne i etyczne, nazywane bólem świata;
• buntownik przeciwko niesprawiedliwym prawom, konwencjom, obyczajom i normom moralnym;
• zagubiony i zraniony bohater nie umiejący poradzić sobie ze sobą i odkrywanymi sprzecznościami, który ostatecznie kończy życie samobójstwem.

Natura nie znajduje wyjścia z labiryntu splątanych i sprzecznych sił i człowiek musi umrzeć. (list Wertera z 12 sierpnia)

Cierpienia młodego Wertera do tego stopnia oddziałały na odbiorców, że nie tylko spowodowała modę na ubiór a la Werter, żółta kamizelka, pantofle, niebieski frak (tak był ubrany Werter w momencie samobójstwa), ale również pchnęła wielu młodych ludzi do powtórzenia samobójczego aktu Wertera.

O werteryzmie czytaj więcej w opracowaniu Cierpień młodego Wertera.

  Dowiedz się więcej